“محبت دا انجام“
اسی جدوں دے عشق وِچ پے گئے آں
اسی گوڈیوں گِٹیوں رہ گئے آں
اک ہرجائی دے ہجر دے وِچ
ککھاں وانگوں رُل کے رہ گئے آں
اسی چھوٹے قد دے بندے ساں
اسی لمبے پینڈے پے گئے آں
او ہور کسے نال ٹُر گئی اے
اسی ایویں نسدیاں رہ گئے آں
اونے ہور کسے دا ہتھ پھڑیا
اسی ہتھ ای مَلدیاں رہ گئے آں
کُج اونوں ٹان دا شوق وی سی
کُج اسی وی جان کے ٹے گئے آں
کل سانوں بھائی او کہہ گئے اے
اسی اونوں تکدیاں رہ گئے آں
ساڈا فرسٹ ائیر دا نتیجہ اے
اسی ٹھنڈے ہو کے بے گئے آں
او اَٹھ بچیاں دی ماں اے ہُن
اسی کلّے کارے رہ گئے آں
ہُن ماموں بن کے جینا اے
بس اپنے جوگے رہ گئے آں
اسی سوچدے آن ہُن کدی کدی
اسی رہ گئے آں، اسی رہ گئے آں
نور مسعود کی مشہور پنجابی نظم “ بنین “
بنین لین جاندے او، بنین لے کے آندے او
پاندے او تے پیندی نئیں، لاندے او تے لیندی نئیں
لے جائے تے دوجی واری پان جوگی رہندی نئیں
بنین میں دیاں گا
پاؤ گے تے پے جائے لاؤ گے تے لے جائے
لے جائے تے دوجی واری پان جوگی رہ جائے
بنین میری ودھیا بنین میری ٹاپ دی
وڈیاں نے پوری آؤے نکیاں دے ناپ دے
چیز ہووے اصلی تو مہنوں پئی بولدی
تُپ نالوں گوری لگے رسی اُتے ڈولدی
جنے ورے چاؤ تُسی اینوں ہنڈا لاؤ
فیر پاویں بچے دا جانگیہ بنا لاؤ
عشق، محبت، پیار وے اڑیا
تُوں میرا سنسار وے اڑیا
کَدی تے کہہ دے ہار گیا واں
کدی تے مَن لے ہار وے اڑیا
تیرے پِچھے جِندڑی رُل گئی
ہو بیٹھی آں خوار وے اڑیا
تیری خاطر جَگ نوں چهڈیا
توں نہ چهڈ وَچکار وے اڑیا
تیرے بعد وی ویکھ لیا میں
سب دا سب بےکار وے اڑیا
کُجھ شوق سِی یار فقیری دا
کُجھ عشق نے دَر دَر رول دِتا
کُجھ سجنا کَسر نہ چُھوڑی سِی
کُجھ زہر رَقیباں گھول دِتا
کُجھ ہجر فِراق داَ رنگ چٹرہیا
کُجھ دردِ ماہی انمول دِتا
کُجھ سڑ گئی قسمت میری
کُجھ پیار وِچ یاراں رُول دِتا
کُجھ اونج وِی رہواں اوکھیاں سَن
کُجھ گل وِچ غم داَ طوق وِی سِی
کُجھ شہر دے لوگ وِی ظالم سنَ
کُجھ سانوں مَرن دا شوق وِی سی
مُنیرؔ نیازی
پو سانوں تنگ نہ کر توں
بڑے ضروری کم لگے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
روٹی شوٹی کھا بیٹھے آں
لسی شسی پی بیٹھے آں
حقے دا کش لا بیٹھے آں
پونجھ پانجھ کے اندروں باہروں
پانڈے وی کھڑکا بیٹھے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
ویکھ لیاں نیں سب اخباراں
سبھے ورقے تھُل بیٹھے آں
پڑھ بیٹھے آں سارے اکھر
سارے حرف سنا بیٹھے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
کیسے کیسے اسلے بن گئے
وڈے وڈے مسلے بن گئے
وڈے شہر وسا بیٹھے آں
سارا چین گوا بیٹھے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
رزق، سیاست، عشق، کوِتا
کجھ وی خالص رہن نہ دتا
ساری کھیڈ ونجا بیٹھے آں
دُدھ وچ سرکہ پا بیٹھے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
جی کردا سی ووٹاں پائیے
مارشل لا توں جان چھڈائیے
ووٹاں شوٹاں پا بیٹھے آں
ایہ جمہوری رولا رپا
کنے سال ہَنڈا بیٹھے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
سودا کوئی پجدا ناہیں
کوئی رستا سجھدا ناہیں
رستے دے وچ آ بیٹھے آں
سوچی پئے آں ہُن کیہ کریئے
,
0 تبصرے
thank you